DURMUŞTU AY

Tanrının bitirme tezleriydik belkide...

Ama öyle eksik...

Öyle silinmiştik ki....

Sen "kişisel o..... çocukluğunu üflüyordun yüzüme...

Ben o..... çocuğu oluyordum yalnız kalma diye"şiirinde ve bahardan uzak...

Aşarken geceleri...

Ben migreni tutmuş bir tazı tadındayım...

Gündüze uyanırken öylesine eksik...

Buruşuk ve paramparça...

Kalp parçalandı bak...

Sıkıldı artık yaşam...

Keyfi sohbetler gibi bir işe yaramadı sewmek te...

Uyu

Uyuyalım...